Wybierz się najpierw ze szczeniakiem do swojego oddziału Związku, dowiedz się, kto robił przegląd, czy w karcie przeglądu miotu zaznaczono cokolwiek odnośnie zgryzu u tego szczeniaka. Poproś weta i sędziów rasy o opinię, czy tego rodzaju tyłozgryz ujawnia się u szczenięcia w wieku odbioru szczeniaka.
Najlepsza odpowiedź Tego typu tyłozgryz jest wadą skomplikowaną wymagającą często leczenia chirurgicznego. Leczenie ortodontyczne tyłozgryzu najczęściej oznacza zastosowanie tzw. kamuflażu ortodontycznego, który polega na usunięciu przedtrzonowców (pierwszych lub drugich) w obu łukach, lecz nie jest to regułą (każdy przypadek powinien być rozważany indywidualnie). Leczenie chirurgiczne polega na wydłużeniu najczęściej trzonu żuchwy (w różnych przypadkach może być wymagana zmiana długości także gałęzi żuchwy).Leczenie chirurgiczne prowadzone jest przy współpracy ortodonty i chirurga szczękowo-twarzowego - ortodonta planuje operację i decyduje o zmianie długości kości, natomiast chirurg przeprowadza zabieg wg. wytycznych. Leczeniem chirurgicznym wad gnatycznych zajmuje się chirurgia na naj ;* Odpowiedzi InnA2 odpowiedział(a) o 12:06 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Różnice i leczenie. Wśród najczęściej występujących wad zgryzu wyróżnić można tyłozgryz i przodozgryz. Oba zjawiska mogą rozwijać się już w okresie dziecięcym. Dlatego tak ważna jest regularna kontrola i przegląd uzębienia. Zarówno tyłozgryz, jak i przodozgryz związane są z występowaniem szkodliwych nawyków oraz
Prawidłowo rozwijający się szczeniak ma następujące zęby mleczne: trzy siekacze, kieł oraz trzy zęby przedtrzonowe w każdej ćwiartce jamy ustnej, co razem daje 28 zębów mlecznych. W trakcie wymiany na zęby stałe, mleczaki są zastąpione trzema stałymi zębami siecznymi, kłem, czterema zębami przedtrzonowymi i dwoma trzonowymi w szczęce oraz trzema w żuchwie, co razem daje 42 zęby stałe. Wymiana zębów u psa Psy, tak jak ludzie, mają zęby mleczne i stałe. Uzębienie mleczne rozwija się jeszcze w życiu płodowym i przebiega w wielu etapach – przecież ząb to nie tylko widoczna w jamie ustnej korona, ale też korzeń i system więzadeł, utrzymujących go we właściwym położeniu. Wszystko zaczyna się od powstania listewki zębowej, w której rozwijają się zawiązki zębów – początkowo rozwija się korona, czyli część widziana nad dziąsłem. Kiedy jest już uformowana, ząb jest gotowy do wyrżnięcia i dopiero wtedy formuje się jego korzeń. Jak przebiega u psa wymiana uzębienia mlecznego na stałe?Zaburzenia w wymianie zębówNosówkaPrzetrwałe zęby mleczneZłamanie zębaJak pomóc psu w wymianie zębów?Jak odróżnić ząb mleczny od stałego? Jak przebiega u psa wymiana uzębienia mlecznego na stałe? Jak przebiega wymiana uzębienia u psa? Unerwienie oraz unaczynienie zęba mlecznego jest częściowo wspólne z zębem stałym. Gdy pojawia się zawiązek zęba stałego powoduje on ucisk na nerwy i naczynia zaopatrujące ząb mleczny. Mleczak jest słabiej zaopatrywany w substancje odżywcze, powoli zaczyna obumierać. Ciągły wzrost i rozwój zwierzęcia sprawia, że zębodół również powiększa się, a mały, mleczny ząb przestaje już go ściśle wypełniać. Dochodzi do rozluźnienia więzadeł zębodołowych i ząb nie jest już tak stabilnie osadzony w zębodole. Pojawiający się i rosnący ząb stały wypycha dodatkowo mleczaka, większy rozmiarem ząb stały idealnie wpasowuje się w powstałą w ten sposób przestrzeń. Wymiana zębów u psa zaczyna się od wymiany siekaczy, następnie pojawiają się stałe kły a na końcu wymieniane są zęby przedtrzonowe. Jako ostatnie pojawiają się zęby trzonowe – ich wyrżnięcie się świadczy o dojrzałości zgryzu. Wymiana zębów mlecznych na stałe zwykle nie zostaje zauważona przez opiekuna zwierzęcia. Objawem zwiastunowym zbliżającej się wymiany zębów jest zwykle chęć gryzienia wszystkiego, co tylko można (i nie można) gryźć – twardych butów, gryzaków ale też rąk opiekuna. Czasem zauważalne jest niewielkie zaczerwienienie dziąseł, może pojawić się też niewielkie krwawienie lub niechęć do przyjmowania twardych pokarmów. Opiekunowie często nie znajdują mleczaków, bywa że zęby zostają połknięte z kawałkiem pożywienia. Zaburzenia w wymianie zębów Zaburzenia w wymianie zębów zwykle są spowodowane chorobami, które pies przeszedł w wieku młodzieńczym. Nosówka I tak, najczęstszą przyczyną zatrzymania zębów mlecznych i jednocześnie braku wyrzynania zębów stałych jest przebyta nosówka. Wirus powodujący to schorzenie może spowodować także uszkodzenie ameloblastów oraz odontoblastów – prowadzi to do deformacji korzeni i przedwczesnego zamknięcia wierzchołka korzenia. Zostaje zatrzymany proces wymiany zębów – pies nadal ma mleczaki, a zęby stałe są zatrzymane w kościach szczęki lub żuchwy. Takie zęby mogą wymagać ekstrakcji. Przetrwałe zęby mleczne Inaczej wygląda sprawa z przetrwałymi zębami mlecznymi. To zaburzenie najczęściej dotyczy ras małych i miniaturowych, nie ma związku z przebytymi chorobami. Schorzenie może mieć charakter rodzinny, jednak nie jest do końca wyjaśniony sposób dziedziczenia tej wady. Jest dość niebezpieczne dla komfortu funkcjonowania pupila, przetrwałe zęby mleczne mogą zaburzać prawidłowy zgryz stały, a w efekcie przyczyniać się do wad zgryzu. Stały ząb nie ma odpowiedniej ilości miejsca, aby wyrżnąć się w całości, może zatem dochodzić do częściowego zatrzymania zęba. Przetrwałe zęby mleczne powinny być usunięte, jednak zabieg niesie za sobą ryzyko jatrogennego uszkodzenia szkliwa w zębie stałym. Jeśli w wyniku obecności przetrwałych zębów mlecznych nie dochodzi do zgryzu urazowego, ekstrakcja mleczaków powinna być odsunięta do osiągnięcia dojrzałości zgryzu, czyli do zakończenia wyżynania wszystkich zębów. Złamanie zęba Tak jak wspomniałam, wymiana zębów powoduje chęć gryzienia twardych przedmiotów, a to może predysponować młode zwierzęta do urazów w obrębie jamy ustnej. W przypadku złamania zęba mlecznego należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza weterynarii. Takie urazy zdarzają się stosunkowo rzadko u zdrowo rozwijających się zwierząt, jednak mogą wystąpić, gdy w diecie psa wystąpi nieprawidłowy stosunek wapnia do fosforu. Powoduje to znaczne osłabienie zębów, które stają się delikatne i kruche. Predysponowane do wystąpienia złamania korony zęba mlecznego są też zwierzęta, które przechorowały nosówkę i mają ubytki szkliwa. Złamanie otwarte korony zęba powoduje odsłonięcie miazgi, co grozi powstaniem ropnia okołowierzchołkowego w zębie mlecznym. Zignorowanie tego stanu spowoduje rozwój infekcji w zębodole i przyległych tkankach, znaczące osłabienie zęba stałego i może być przyczyną jego nieprawidłowego ustawienia. Jak pomóc psu w wymianie zębów? Gryzaki dla psa Większość psów wymienia zęby bezobjawowo – opiekun dopiero w trakcie badania klinicznego dowiaduje się, że jego pupil już wymienił lub jest w trakcie wymiany uzębienia. Pies, który zaczyna wymieniać uzębienie, może jednak odczuwać znaczny dyskomfort, są to cechy indywidualne – obrzęknięte i bolące dziąsła sprawiają, że pupil ma chęć gryzienia wszystkiego. W tym czasie warto zapewnić mu odpowiednią ilość gryzaków i zabawek przeznaczonych dla psów, które może gryźć. W przypadku gumowych i silikonowych przedmiotów, można spróbować schłodzić je przed zabawą, aby przyniosły komfort obolałym tkankom. W okresie wymiany zębów nie są wskazane zabawki typu szarpaki – mogą one naruszyć delikatną strukturę wyżynających się zębów stałych i zaburzyć ich przebieg, powodując wadę zgryzu. Jak odróżnić ząb mleczny od stałego? Zęby mleczne są przede wszystkim rozmiarowo mniejsze. W przypadku kłów, w zębach mlecznych widać wyraźne zaostrzenie wierzchołka korony. Przy korzeniu natomiast kieł mleczny jest węższy, niż kieł stały. Zęby mleczne są też dość ostre, co potwierdzi każdy opiekun młodego szczenięcia. W wątpliwych przypadkach warto wykonać zdjęcie RTG zębów – w przypadku mleczaków widoczna jest różnica w grubości szkliwa zęba – zęby mleczne mają cienką warstwę szkliwa i wąski kanał zębowy. Kanał wierzchołka korzenia zęba jest zamknięty w przypadku mleczaków, a sam korzeń jest dość wąski i niezbyt głęboko osadzony w kości. Podsumowanie Warto kontrolować stan zdrowia jamy ustnej u psa. Wymiana zębów mlecznych na stałe jest bardzo ważnym procesem rozwoju organizmu. Jeśli zęby będą wymieniane w nieprawidłowy sposób, jeśli część zębów zostanie zatrzymana, mogą one zaburzyć rozwój zębów stałych. Nieprawidłowe ustawienie zębów stałych może spowodować wadę zgryzu, nieprawidłowe ścieranie zębów, a w konsekwencji zaburzyć rozwój całej jamy ustnej – począwszy od mięśni odpowiadających za przeżuwanie kęsów, skończywszy na stawach skroniowo – żuchwowych. Opiekun powinien przyzwyczaić psa do kontrolowania stanu uzębienia i zabiegów profilaktycznych, które zapewnią zdrowy uśmiech na długie lata.
Użycie psa, będącego wybitnym osobnikiem, ale mającego jakąś wadę, nie jest błędem, o ile pozostałe cechy przekazywane przez danego psa są bliskie ideału, a wada nie nasila się u potomstwa lub wręcz nie występuje. Celem hodowli nie jest unikanie wad, a uzyskiwanie psów zdrowych o jak najlepszym eksterierze i charakterze.
iStockWrzód Jamy Ustnej U Psa - zdjęcia stockowe i więcej obrazów Afta - Afta, Białe tło, BrązowyPobierz to zdjęcie Wrzód Jamy Ustnej U Psa teraz. Szukaj więcej w bibliotece wolnych od tantiem zdjęć stockowych iStock, obejmującej zdjęcia Afta, które można łatwo i szybko #:gm843004940$9,99iStockIn stockWrzód jamy ustnej u psa – Zdjęcia stockowewrzód jamy ustnej u psa - Zbiór zdjęć royalty-free (Afta)Opismouth ulcer on dog in front of white backgroundObrazy wysokiej jakości do wszelkich Twoich projektów$ z miesięcznym abonamentem10 obrazów miesięcznieNajwiększy rozmiar:5000 x 3337 piks. (42,33 x 28,25 cm) - 300 dpi - kolory RGBID zdjęcia:843004940Data umieszczenia: 5 września 2017Słowa kluczoweAfta Obrazy,Białe tło Obrazy,Brązowy Obrazy,Długie włosy Obrazy,Fotografika Obrazy,Francja Obrazy,Horyzontalny Obrazy,Mały Obrazy,Neutralne tło Obrazy,Otwór gębowy Obrazy,Pies Obrazy,Pies pokojowy Obrazy,Pies rasowy Obrazy,Pokazywać Obrazy,Pomeranian Obrazy,Puszysty Obrazy,Szczenię Obrazy,Ujęcie studyjne Obrazy,Pokaż wszystkieCzęsto zadawane pytania (FAQ)Czym jest licencja typu royalty-free?Licencje typu royalty-free pozwalają na jednokrotną opłatę za bieżące wykorzystywanie zdjęć i klipów wideo chronionych prawem autorskim w projektach osobistych i komercyjnych bez konieczności ponoszenia dodatkowych opłat za każdym razem, gdy korzystasz z tych treści. Jest to korzystne dla obu stron – dlatego też wszystko w serwisie iStock jest objęte licencją typu licencje typu royalty-free są dostępne w serwisie iStock?Licencje royalty-free to najlepsza opcja dla osób, które potrzebują zbioru obrazów do użytku komercyjnego, dlatego każdy plik na iStock jest objęty wyłącznie tym typem licencji, niezależnie od tego, czy jest to zdjęcie, ilustracja czy można korzystać z obrazów i klipów wideo typu royalty-free?Użytkownicy mogą modyfikować, zmieniać rozmiary i dopasowywać do swoich potrzeb wszystkie inne aspekty zasobów dostępnych na iStock, by wykorzystać je przy swoich projektach, niezależnie od tego, czy tworzą reklamy na media społecznościowe, billboardy, prezentacje PowerPoint czy filmy fabularne. Z wyjątkiem zdjęć objętych licencją „Editorial use only” (tylko do użytku redakcji), które mogą być wykorzystywane wyłącznie w projektach redakcyjnych i nie mogą być modyfikowane, możliwości są się więcej na temat obrazów beztantiemowych lub zobacz najczęściej zadawane pytania związane ze zbiorami zdjęć.
Zgryz nożycowy zapewnia najbardziej efektywne funkcję rozrywania i rozdrabniania pokarmu i jest u większości psów uznawany za obowiązującą cechę wzorca. Tyłozgryz (zgryz karpiowaty) charakteryzuje się dysproporcją wielkości łuków zębowych, przy czym łuk zębowy górny jest zdecydowanie większy od dolnego. Wywołany jest
zapytał(a) o 16:19 Czy tyłozgryz u psa może się powiększyć? Teraz maluch ma 2msc. Chodzi mi o to czy z czasem może mu zacząć to się jeszcze bardziej powiększyć do tego stopnia, że będzie mu to przeszkadzać w normalnym życiu. Odpowiedzi Amie odpowiedział(a) o 19:40 Jeśli tyłozgryz jest w kłach to prawdopodobne że się jest w przednich zębach i nieznaczny to możliwe, że się skoryguje :) EKSPERTAll Rekin odpowiedział(a) o 21:23 Tak, jak pies rośnie. Uzębienie ustali się gdy pies zakończy wzrost. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Wady zgryzu u koni klasyfikowane są w czterech kategoriach – klasy od 1 do 4. Klasa 0 oznacza prawidłowy zgryz. klasa 1 to neutralny zgryz – zarówno szczęka, jak i żuchwa mają prawidłową długość, ale zęby są nadmiernie ściśnięte i przemieszczone w kierunku przednim, tylnym, policzkowym, językowym lub podniebiennym. klasa 4
Pochodzenie Biszony hawańskie, bo tak brzmi pełna nazwa rasy, pochodzą z zachodniej części basenu śródziemnomorskiego, obejmującej wybrzeża Hiszpanii i Włoch. Co do jego przodków, zdania są podzielone. Jedni twierdzą, że pochodzą od bolończyka i bichon frisee, inni, że ich przodkiem jest maltańczyk. Ta druga wersja wydaje się bardziej przekonująca wziąwszy pod uwagę wydłużoną sylwetkę oraz podobny, jedwabisty włos hawańczyka i maltańczyka, w odróżnieniu od owłosienia bolończyka i biszona kędzierzawego. Innych psów uczestniczących w powstawaniu rasy nie udało się ustalić. Na początku XVIII wieku włoscy marynarze zawieźli je na Kubę, gdzie wkrótce stały się ulubieńcami bogatej kubańskiej arystokracji. Stały się bardzo popularne, zadomowiły się w eleganckich pałacach i wielkich wiejskich posiadłościach. Ze względu na to, że najczęściej spotykaną barwą ich owłosienia był brąz, będący jednocześnie kolorem tytoniu, stworzono teorię, że kolebką rasy jest stolica słynnych kubańskich cygar - Hawana. Mimo że niemająca nic wspólnego z prawdą, ta teoria była na tyle chwytliwa, że mimo ewidentnie europejskich korzeni, pies został raz na zawsze hawańczykiem. Wielka popularność rasy utrzymała się do końca XIX wieku, po czym powoli zaczęła popadać w zapomnienie. W latach 60-tych XX wieku zainteresowanie rasą wróciło i biszony hawańskie na nowo pojawiły się w wielu zamożnych kubańskich domach. Po dojściu do władzy Fidela Castro, w wyniku przeprowadzonej przez niego rewolucji, ich właściciele zmuszeni byli emigrować do Stanów Zjednoczonych. Wielu z nich udało się przemycić przez granicę swoje psy i w ten sposób uratowali rasę przed wyginięciem. Amerykanie przyjęli je z otwartymi ramionami, powstał nawet Havanesse Club of America, który dołożył starań by odbudować i spopularyzować tę rasę. Do Europy biszony hawańskie dotarły bardzo późno, bo dopiero w 1981 roku. Sprowadziła je do Niemiec pani Monika Moser i to w jej hodowli po dwunastu miesiącach przyszedł na świat pierwszy europejski miot psów tej rasy. Mimo niewątpliwych zalet, hawańczyki są nadal rasą stosunkowo rzadką. W Polsce stały się ostatnio bardzo modne, niestety jest to najgorsza rzecz, jaka mogła je spotkać, bo to spowodowało zainteresowanie dzikich hodowli, które są wielkim nieszczęściem zarówno dla żyjących tam psów, jak i przyszłych właścicieli wyhodowanych przez nie szczeniąt. Multi Ch FERRO ET IGNI Flupsie FCI Wygląd Hawańczyk jest małym, bardzo bogato owłosionym psem, którego sylwetka wpisuje się w prostokąt, długość tułowia nieznacznie przekracza wysokość psa w kłębie. Grzbiet prosty, lekko wysklepiony w okolicy lędźwiowej, zad wyraźnie opadający. Dolna linia z podkasaną słabizną. Ogon noszony wysoko, najlepiej zawinięty na grzbiecie. Kończyny przednie proste i równoległe, tylne umiarkowanie kątowane. Łapy nieco wydłużone, małe, zwarte. Głowa osadzona na średnio długiej szyi, o szerokiej, płaskiej lub lekko wysklepionej czaszce oraz zwężającej się kufie. Oczy dość duże, migdałowate, brązowe w jak najciemniejszym odcieniu, z ciemno pigmentowaną powieką, przysłonięte grzywką. Uszy osadzone wysoko, szpiczaste, opadające, ale nie odchylone od policzków, ani też do nich przylegające, ukryte w masie owłosienia. Nos czarny lub brązowy. Wargi przylegające, zgryz nożycowy, najwyżej cenione jest uzębienie kompletne, ale brak P1 i M3 jest tolerowany. KITTY Białe Bursztynki FCI Wysokość w kłębie: 23-27 cm, tolerowana od 21-29 cm. Masa ciała: wzorzec nie precyzuje, orientacyjnie 5-7 kg, z tolerancją +/- 1 kg Charakter, usposobienie Pod względem temperamentu hawańczyk przypomina pozostałe psy z grupy biszonów, do których poza nim należy również maltańczyk, bolończyk oraz bichon frisee. Jest to typowy pies do towarzystwa, który potrzebuje bliskości człowieka, bardzo przywiązany do swojej rodziny. Mimo niewielkich gabarytów, jest bardzo odważny, ma mocny charakter i trzeba go traktować tak, jak każdego dużego psa. Nie można mu pozwalać na wszystko, bo słabość właściciela szybko rozszyfruje i z wielkim wdziękiem wykorzysta. Jest bardzo inteligentny, chętnie i szybko się uczy, opanowanie podstawowych komend nie zabierze mu dużo czasu. Jest to pies o dużym temperamencie, który gdzieś musi wyładować, uwielbia długie spacery, z radością będzie uprawiał ze swoim panem poranny jogging, choć oczywiście dystans musi być dostosowany do jego możliwości. Nie nadaje się do sportów wymagających dużego wysiłku, np. biegania przy rowerze, natomiast doskonale sprawdza się w tych psich sportach, które wymagają pomysłowości i sprytu, w szczególności w agility. F`VINCENT Du Printemps des Olivets wł. hod. Andruszewsky Zakątek FCI Dzięki wesołemu usposobieniu oraz zamiłowaniu do sztuczek i błaznowania, biszony hawańskie wykorzystywane są często w pokazach cyrkowych, choć na szczęście budzi to coraz więcej sprzeciwów. Natomiast nic nie stoi na przeszkodzie, by nauczyć psa w domu kilku różnych sztuczek, którymi bardzo chętnie będzie się popisywał. Szata Biszony hawańskie nazywane są czasami „hawana silk” ze względu na długi jedwabisty włos. Sierść hawańczyka składa się z wełnistego, słabo rozwiniętego, często zupełnie nieobecnego podszerstka, oraz długiego na 12-18 cm włosa okrywowego, który powinien być miękki, prosty lub falisty, ale może również tworzyć delikatne loki. Umaszczenie: bardzo rzadko spotykane czysto białe, płowe w różnych odcieniach, często z lekkimi przyciemnieniami, koloru hawana (brązowo-rudy kolor tytoniu), a także czarne. Na wymienionych umaszczeniach wzorzec dopuszcza łaty, a także delikatny ciemny nalot Joyaseda’s Joker at Almendares i Almendares SZANTA Sierść hawańczyka wymaga bardzo starannej i systematycznej pielęgnacji, przede wszystkim częstego szczotkowania, bo jak każda długa sierść ma tendencję do plątania i filcowania. Więcej na temat pielęgnacji sierści hawańczyka i przygotowania go do wystaw - kliknij tutaj Zdrowie Biszony hawańskie należą do psów odpornych i długowiecznych. Mimo to jest kilka schorzeń, które mogą pojawić się u psów tej rasy. Są to problemy z sercem oraz dziedziczne choroby oczu, takie jak postępujący zanik siatkówki (PRA), oraz katarakta. Ze schorzeń układu kostnego wymienić należy przede wszystkim dość często spotykane zwichnięcie rzepki kolanowej oraz aseptyczną martwicę główki kości udowej. Występowanie wyżej wymienionych chorób oczu oraz problemy z rzepką kolanową można znacznie ograniczyć, wykonując odpowiednie badania przed zakwalifikowaniem psów do rozrodu. Inter Champion Anett from Bohemica Land Do kogo pasuje ten pies ? Hawańczyk jest przemiłym psem rodzinnym i do towarzystwa. Nie będzie przesadą, jeśli się powie, że nadaje się dla praktycznie dla każdego. Poradzi z nim sobie nawet osoba, która nigdy nie miała psa i nie ma żadnego doświadczenia w ich wychowaniu, pod jednym wszakże warunkiem, że będzie miała dużo spokoju i cierpliwości, by go dobrze wychować i wszystkiego nauczyć. Hawańczyk jest psem wrażliwym, o kruchej konstrukcji psychicznej, dlatego też wymaga łagodności w prowadzeniu oraz pozytywnych metod szkolenia opartych na pochwałach i nagrodach. Osoba nerwowa, łatwo reagująca krzykiem, powinna z posiadania hawańczyka zrezygnować, bo takie traktowanie może doprowadzić do tego, że pies stanie się lękliwy. KING OF MAN Pilosus Trzeba sobie zdawać sprawę z tego, że każde szczenię wymaga socjalizacji i ułożenia, musi wejść w rytm życia swojej rodziny, bo nawet tak niewielki i bezproblemowy pies musi znać swoje miejsce. Poświęcenie odpowiedniej ilości czasu na jego wychowanie będzie procentowało przez wiele lat. Jeśli kupimy psa w dobrej hodowli, będzie już oswojony z dziećmi, zwierzętami i wszystkimi odgłosami codziennego życia: radiem, odkurzaczem, głośnymi rozmowami. Dopiero po karencji poszczepiennej można go zabrać na spacer, gdzie będzie mógł zobaczyć tłum ludzi i jadące samochody. Hawańczyk jest psem przebojowym i bardzo towarzyskim, wspierany przez opiekuna, chwalony i nagradzany za dobre zachowanie nabierze do niego zaufania i przekonania, że w jego obecności nic mu nie grozi. To bardzo ważne, żeby na tym etapie pies miał same pozytywne doświadczenia. Hawańczyk bez problemu adaptuje się w każdym otoczeniu. Doskonale nadaje się do mieszkania w bloku, jeszcze lepiej będzie się czuł w domu z ogrodem, choć oczywiście do wielogodzinnego, samotnego w nim pozostawania się nie nadaje. Najszczęśliwszy jest, jeśli może w nim przebywać razem z właścicielami, a wspólne zabawy z dziećmi wprawią go w zachwyt. Dla niego najważniejsza jest bliskość właścicieli, dlatego wypuszczenie psa do ogrodu nigdy nie zastąpi wspólnego spaceru. Pod tym względem hawańczyk nie jest zbyt wymagający, wystarczą dwa krótsze wyjścia i jeden godzinny spacer dziennie. Ideałem jest wyjście do parku, lub w jakieś ustronne miejsce, gdzie mógłby bezpiecznie pobiegać z innymi psami i wyładować swoją energię. Jednak zanim zostanie spuszczony ze smyczy, trzeba go koniecznie nauczyć przychodzenia na zawołanie. Behike’s FAME Jest bardzo przywiązany do swoich opiekunów, doskonale nadaje się dla rodziny z dziećmi, bez problemu poradzi sobie z nim sobie również osoba starsza. Dzieci uwielbia, może się z nimi bawić całymi godzinami. Nie wolno jednak zostawiać małych dzieci bez nadzoru podczas zabawy z psem, bo może niechcący zrobić mu krzywdę. Również dzieci trzeba nauczyć jak z nim postępować, bo wiele z nich np. nie wie, że nie wolno podnosić go za łapki, bo to go boli, tylko kładąc jedną rękę pod klatkę piersiową, a drugą pod pupę. Radośnie wita gości, jest bardzo przyjaźnie nastawiony do innych psów, nie ma tendencji do dominacji. Na spacerze bardzo chętnie zawiera nowe znajomości, w domu bez problemu akceptuje inne psy, bez względu na ich wielkość, bo żaden, nawet potężny pies nie zrobi krzywdy malcowi, który się do niego wdzięczy i zaprasza go do zabawy. Żyje w przyjaźni z kotami i domowymi gryzoniami. Muumin i jego wierny towarzysz Kacper W domu hawańczyk jest spokojny i raczej nie szczeka, gdyby jednak zdradzał zamiłowanie do szczekania, trzeba je bardzo konsekwentnie wyhamowywać, bo zwłaszcza w bloku, może to być uciążliwe, zwłaszcza dla sąsiadów. Jest psem czujnym, choć przesadą by było uznać go za psa stróżującego. Zawsze jednak zasygnalizuje, że usłyszał coś niepokojącego i całkiem słusznie uzna, że zrobił to, co do niego zależało, a reszta należy do właściciela. Poza domem biszon hawański nie sprawia problemów i można by go było zabrać dosłownie wszędzie, gdyby nie to, że wiele psów tej rasy cierpi na chorobę lokomocyjną. Kupując psa warto więc spytać hodowcę,czy jego rodzice tolerowali jazdę samochodem. Niezależnie od tego trzeba psa do tego bardzo wcześnie przyzwyczajać, bo przy właściwym wychowaniu można ten problem zminimalizować. W każdym przypadku trzeba robić częste przerwy w podróży i zabrać go krótki spacer. Na postojach w obcym terenie, zwłaszcza przy ruchliwej drodze, nigdy nie można psa spuścić ze smyczy, którą trzeba mu zapiąć jeszcze zanim wyjdzie z samochodu. Hawańczyk nie jest kosztowny w utrzymaniu, jedyny problem to pielęgnacja sierści, choć jeśli ktoś nie ma na to czasu i w dodatku nie zamierza psa wystawiać, może ją skrócić w dobrym salonie pielęgnacji dla zwierząt. Nie uwolni go to jednak od regularnego czesania i szczotkowania, bo jego piękna sierść najczęściej filcuje się przy skórze. W sumie: idealny, niekłopotliwy piesek o przemiłym charakterze, do małych mieszkań, dla spokojnych, zrównoważonych, najlepiej prowadzących aktywny tryb życia osób, które są w stanie poświęcić mu dużo uwagi i czasu. Różne umaszczenia szczeniąt w hodowli Z Przemożnej Chętki Zalety i wady + bardzo miły pies do towarzystwa + do każdych warunków mieszkaniowych + doskonały pies rodzinny + przyjazny wobec dzieci + niewiele szczeka + akceptuje inne zwierzęta domowe + łatwo i chętnie się uczy - wymaga starannej pielęgnacji - może źle znosić podróż samochodem - potrzebuje dużo aktywnosci fizycznej Jak znaleźć dobrą hodowlę ? Jeśli chcesz kupić psa tej rasy, unikaj niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej, legalnej hodowli w naszym Katalogu Hodowców Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny. Wzorzec rasy FCI Wzorzec FCI nr 250 /12. 01. 2009 HAWAŃCZYK (Bichon havanais) POCHODZENIE: Zachodnia część basenu Morza Śródziemnego. Kraj rozwoju rasy: Kuba. PATRONT: FCI. DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: KLASYFIKACJA FCI: Grupa 9 Psy ozdobne i do towarzystwa. Sekcja 1 Bichony i rasy pokrewne. Bez prób HISTORII RASY: Rasa pochodzi z zachodniego rejonu śródziemnomorskiego i rozwinęła się wzdłuż wybrzeży Hiszpanii i Włoch. Wydaje się, że psy te zostały dość wcześnie sprowadzone na Kubę przez włoskich marynarzy. Przez pomyłkę, ze względu na najczęstszy kolor tych psów, jakim jest brązowy (kolor tytoniu), zrodziła się legenda o rodzimym pochodzeniu rasy z Hawany, stolicy Kuby. Zawirowania polityczne doprowadziły jednak do całkowitego wygaśnięcia dawnych linii hawańczyków na Kubie. Po nielegalnym wywiezieniu kilku psów z Kuby, ich nieliczne potomstwo przetrwało w USA. WRAŻENIE OGÓLNE: Hawańczyk jest małym, żywym psem, niskim na kończynach, z długą, obfitą i – milej widzianą – falującą szatą. Jego ruch jest żywy i sprężysty. WAŻNE PROPORCJE: Długość kufy (od wierzchołka nosa do stopu) jest równa odległości pomiędzy stopem a guzem potylicznym. Stosunek długości tułowia (mierzonego od szczytu łopatki do końca pośladków) i wysokości w kłębie wynosi 4:3. ZACHOWANIE/TEMPERAMENT: Nadzwyczaj żywy pies; łatwo ułożyć go na psa stróżującego. Czuły, o wesołym usposobieniu, przyjacielski, czarujący, swawolny i nieco skory do błazeństw. Uwielbia dzieci i może bawić się z nimi bez końca. GŁOWA: Średniej długości; stosunek pomiędzy długością czaszki a długością tułowia (mierzoną od kłębu do nasady ogona) wynosi 3: MÓZGOCZASZKI: Czaszka: Płaska lub bardzo nieznacznie wysklepiona; szeroka; okolica czołowa słabo rozbudowana. Czaszka widziana od góry jest zaokrąglona z tyłu, a niemal prostopadła i kwadratowa z pozostałych trzech boków. Stop: Umiarkowanie TWARZOCZASZKI: Nos: Czarny lub brązowy. Kufa: Zwężająca się lekko w kierunku nosa, ale nie gwizdkowata, ani graniasta. Wargi: Delikatne, suche, nie obwisłe. Zgryz: Nożycowy. Cenione uzębienie kompletne. Brak P1 i M3 tolerowany. Policzki: Bardzo płaskie, nie wystające. Oczy: Dość duże, w kształcie migdała, brązowe, w jak najciemniejszym odcieniu. Łagodne w wyrazie. Obwódki oczu ciemnobrązowe lub czarne. Uszy: Osadzone dość wysoko; opadają wzdłuż policzków, tworząc niewielki fałd, który je lekko unosi. Końce uszu są lekko spiczaste. Uszy pokryte włosem, tworzącym długie frędzle. Nie odchylone jak ramiona wiatraka, ani nie przylegające ściśle do policzków. SZYJA: Średniej długości. TUŁÓW: Długość tułowia przekracza nieznacznie wysokość w kłębie. Grzbiet: Górna linia prosta, nieznacznie wysklepiona w okolicy lędźwiowej. Zad: wyraźnie opadający. Żebra: Dobrze wysklepione. Brzuch (słabizna): Dobrze podkasany. OGON: Noszony wysoko, bądź w formie łukowatej, bądź – lepiej – zawinięty na grzbiecie. Okryty jedwabistą szatą, tworzącą długie, jedwabiste frędzle. KOŃCZYNYKOŃCZYNY PRZEDNIE: Proste i równoległe, suche; dobry kościec. Odległość między podłożem a łokciem nie powinna być większa, niż między łokciem a TYLNE: Dobry kościec; umiarkowane kątowanie. ŁAPY: Nieco wydłużone; małe; zwarte. CHODY: Zgodnie ze swym wesołym usposobieniem, hawańczyk porusza się uderzająco lekko i elastycznie. Swobodny ruch kończyn przednich w linii prostej pociąga za sobą ruch kończyn tylnych. SZATA:SIERŚĆ: Podszerstek wełnisty, słabo rozwinięty; często zupełnie nieobecny. Włos okrywowy bardzo długi (12-18 cm u dorosłego psa), miękki, prosty lub falisty, może tworzyć loki. Jakiekolwiek zabiegi fryzjerskie, wyrównywanie długości włosa przy użyciu nożyczek lub trymowanie, są zabronione. Wyjątek stanowi porządkowanie włosa na łapach, nieznaczne skracanie włosów na czole, by nie zakrywały oczu oraz włosów na pysku, lecz lepiej pozostawić je w ich naturalnej Rzadko jest ona zupełnie czysto biała. Płowa w różnych odcieniach (lekkie przyciemnienia są dopuszczalne), czarna, koloru hawana (brązowo-rudy kolor cygar), koloru tytoniu, rudawo-brązowa. Łaty w wymienionych kolorach są dopuszczalne. Dopuszczalne podpalanie w rozmaitych odcieniach. WYSOKOŚĆ: Wysokość w kłębie: Od 23 do 27 cm. Tolerowana: od 21do 29 cm. WADY: Wszelkie odchylenia od podanego powinny być uznawane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i sprawność zwierzęcia. ISTOTNE WADY: - Brak typu w wyrazie ogólnym. - Graniasta lub gwizdkowata kufa, której długość nie jest identyczna z długością czaszki. - Oczy drapieżnego ptaka; zbyt głęboko osadzone lub wyłupiaste; częściowa depigmentacja obwódek powiek. - Zbyt długi lub krótki tułów. - Prosty, nie noszony nad grzbietem ogon. - „Francuski” front (nadgarstki ustawione zbieżnie, łapy odstawione na zewnątrz). - Zniekształcone tylne łapy. - Twardy, rzadki włos; krótka szata (z wyjątkiem szczenięcej); szata po zabiegach fryzjerskich. WADY DYSKWALIFIKUJĄCE: - Agresja lub nadmierna nieśmiałość. - Depigmentacja nosa. - Przodozgryz lub tyłozgryz - Ektropium, entropium; depigmentacja jednej lub obydwu powiek. - Wysokość poza limitem podanym we wzorcu. Każdy pies o nienormalnej budowie i/lub przejawiający zaburzenia zachowania fizyczne lub psychiczne powinien być zdyskwalifikowany. Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie. Źródło:
. 548 657 433 678 750 476 440 390
tyłozgryz u psa zdjęcia
