Prawdopodobnie każdy opiekun zwierzaka musiał kiedyś gonić za swoim pupilem. Jeśli twoim hobby jest uprawa ogródka, a mieszkają u ciebie pełne energii czworonogi, na pewno wielokrotnie musiałeś naprawiać wyrządzone przez nie szkody. Czy słyszałeś o wynalazku, jakim jest pastuch dla psa? To system, który wydaje się, być marzeniem każdego, kto musiał stawić czoła opiece nad zwierzakiem uciekinierem. Czy w rzeczywistości jest wart uwagi? Elektryczny pastuch dla psa – jak działa? Elektroniczne ogrodzenie dla psa zwykle składa się z nadajnika, przewodu antenowego oraz obroży. Montaż systemu jest stosunkowo łatwy i większość osób powinna sobie z nim poradzić bez większych problemów. Kabel należy wkopać w ziemię lub zawiesić na płocie. W ten sposób wyznaczymy granice, w których pies będzie mógł się poruszać. Pastuch dla psa będzie określać trzy różne strefy: obszar wolnego dostępu, czyli ten, w którym zwierzak może przemieszczać się bez żadnych ograniczeń;obszar upominający to pole, w którym głośnik doczepiony do obroży zaczyna wydawać ostrzegawczy sygnał dźwiękowy. Niestety nie każdy model pastucha na psa będzie posiadać tryb pracy zawierający trzy obszary dostępu. Niektóre wersje urządzenia są pozbawione funkcji ostrzegania dźwiękiem;obszar korekcyjny to rejon, w którym czworonóg znajduje się po zignorowaniu ostrzeżenia dźwiękowego i przekroczeniu granicy regionu ostrzegawczego. Wówczas obroża przesyła impuls elektryczny, który ma wywołać u psa negatywny bodziec. Szerokość obszarów granicznych możemy z łatwością ustawiać w nadajniku. Montaż przewodu – zwróć uwagę na instrukcję obsługi i diody By pastuch dla psa funkcjonował prawidłowo, niezbędne jest zachowanie ciągłości przewodu antenowego. Kabel musi tworzyć pętlę. Jeśli zostanie przerwany w którymkolwiek miejscu, system ogrodzeniowy przestanie funkcjonować. Zaplecenie drutu sprawi, że czworonóg będzie mógł nad nim przechodzić. Lepszej jakości modele są wyposażone w funkcję wykrywania sygnałów zakłócających. Odbiornik wyposażony w taki mechanizm zwykle ma diody, które zwiększają częstotliwość migania w miejscach, w których sygnał jest zakłócany i mógłby utrudniać pracę urządzenia. Obroża z elektrodami – na co zwrócić uwagę? Obroża jest jednym z kluczowych elementów elektrycznego kojca dla psa. Jej model powinien być dobrany do danego osobnika, by cały system działał efektywnie i był bezpieczny dla zwierzęcia. Sprawdź, na co powinieneś zwrócić uwagę podczas zakupu pastucha dla psa. Długość paska obroży Długość paska obroży to podstawowy parametr. Zbyt luźna może spaść z czworonoga, a za ciasna wywołać uczucie stałego dyskomfortu, a nawet ból. Przed zakupem zmierz obwód szyi czworonoga, by mieć pewność, że kupujesz model o dobrych wymiarach. Sierść też ma znaczenie Długość elektrod powinna być dostosowana do długości sierści twojego podopiecznego. Krótsze wersje mogą nawet nie dotrzeć do skóry długowłosego osobnika. Z kolei dłuższych nie powinno używać się w przypadku ras o krótkim włosie. Zwróć uwagę na wagę zwierzaka Pastuch dla psa powinien być przeznaczony dla zwierzaka o określonej wadze. W przypadku sprzętu tego rodzaju producent ma obowiązek zadeklarować, dla jakiej wielkości zwierzęcia został stworzony dany towar. Użycie systemu dedykowanego dużym rasom na maleńkim yorku jest bardzo złym pomysłem. Wyznacz trzy obszary Tryb trzech obszarów dostępu to podstawa. Dźwięk pomoże czworonogowi opanować zakres terytoriów, po których może się bezpiecznie poruszać i uchroni go przed niepotrzebnym dyskomfortem. Choć wersja dwóch obszarów była stosowana kilkadziesiąt lat temu do wypasu bydła, wciąż zdarzają się producenci, którzy próbują skusić klientów niską ceną i sprzedają tego typu pastuch dla psa. Narastająca strefa bodźca Możliwość ustawienia ostrzegawczej strefy, dzięki której zwierzę może nauczyć się, że gdy podchodzi do obszaru wykluczonego, natężenie negatywnego bodźca stopniowo się zwiększa, jest bardzo ważna. To podstawowa funkcja w nowoczesnych modelach. W końcu nikt z nas nie chciałby dostać bodźca z prądem bez żadnego ostrzeżenia. Wodoszczelność minimum IP7 Wodoszczelność obroży pastucha dla psa to równie ważny parametr. Tańsze modele często są wrażliwe na nawet minimalne ilości wody. Wystarczy jednorazowy deszcz, a nawet położenie się psa na pokrytej rosą trawie, by sprzęt nadawał się do wyrzucenia. Dlatego najlepiej od razu zainwestować w wersję lepszej jakości. Pojemność baterii Większa pojemność akumulatora sprawi, że korzystanie z obroży będzie o wiele bardziej komfortowe. Niskiej jakości baterie szybko tracą swoją pojemność, w efekcie po kilku tygodniach stosowania mogą się zepsuć. Dobra bateria będzie działać ok. 14 dni, a jej żywotność może wynieść nawet 6 miesięcy. Zwrócenie uwagi na powyższe parametry podczas zakupu pastucha dla psa pozwoli ci zaoszczędzić czas i pieniądze, a twój zwierzak będzie bezpieczny, korzystając z wysokiej jakości sprzętu. Elektryczne ogrodzenie dla psa – nie rób tego sam! W Internecie możesz znaleźć fora, na którym użytkownicy dzielą się sposobami na samodzielne stworzenie pastucha dla psa. Nie jest to odpowiedzialne ani bezpieczne. Własnoręcznie stworzony system elektryczny może być zagrożeniem nie tylko dla danego zwierzęcia, ale również dzieci. W sytuacji, gdy wydarzy się wypadek, jesteśmy w pełni odpowiedzialni za powstałe szkody, za co możemy odpowiadać nie tylko cywilnie, ale i karnie. Niezależnie od tego, ile czasu poświęciłeś na majsterkowanie w garażu, tworzenie elektrycznych ogrodzeń lepiej zostaw ich producentom. Bezprzewodowy pastuch dla psa – o czym musisz wiedzieć? Istnieje kilka istotnych kwestii, które powinieneś wziąć pod uwagę, jeśli chcesz używać pastucha dla psa. Przede wszystkim nie jest to system, który jest odpowiedni dla wszystkich zwierząt. Nie powinno się go stosować w następujących przypadkach. Szczenięta zostaw pod opieką mamy Szczenięta absolutnie nie powinny zostawać poddawane działaniu impulsów elektrycznych. W pierwszych tygodniach życia regulowaniem ich nawyków zajmuje się matka, później może to robić ich człowiek, korzystając z metod pozytywnego szkolenia. Uważaj na mikropsy W sprzedaży nie pojawiły się systemu dedykowane dla piesków o wadze poniżej 3,5 kg. Nawet wybierając model dla osobników o masie ciała od 3,5 kg do 10 kg, powinieneś być szczególnie ostrożny. Co prawda na rynku masz szeroki wybór produktów, ale większość z nich jest dedykowana dla dużo cięższych zwierząt. Zawsze po konsultacji z lekarzem weterynarii! Istnieje jedno poważne przeciwwskazanie do stosowania pastucha dla psa związane ze zdrowiem fizycznym zwierzaka – są to choroby serca. W większości przypadków są to schorzenia, które nie dają typowych objawów klinicznych. Wiele osób dowiaduje się o problemach kardiologicznych swojego czworonoga niechcący podczas rutynowego badania EKG. Dlatego, nawet jeśli nie zauważasz niepokojących objawów, przed użyciem systemu powinieneś udać się do psiego kardiologa, który zbada serce futrzaka. Osłabiony chorobą lub wadą organ może nie wytrzymać nagłego impulsu i silnego strachu. Nie zapomnij porozmawiać z behawiorystą Stan psychiczny czworonoga może stanowić wyraźne przeciwwskazanie do użycia pastucha dla psa. Zwierzak, który ma problemy z lękiem, nie może być przez nas dodatkowo narażany na strach. Z takimi przypadkami powinno pracować się z pomocą specjalisty. Pamiętaj, że zachowania lękowe nie zawsze będą objawiać się w typowy sposób. Część osobników może chować się, drżeć czy uciekać, ale są również przypadki psów, które przestraszone próbują się bronić i stają się agresywne. Dlatego, jeśli masz jakiekolwiek problemy behawioralne lub wychowawcze ze swoją pociechą, udaj się do specjalisty po diagnozę. Pastuch dla psa – flagi i inne rzeczy, o których musisz pamiętać Wybrałeś odpowiedni model systemu dla swojego podopiecznego? Jeśli udało ci się już zamontować wszystkie przewody, powinieneś teraz przejść do pokazania zwierzakowi wyznaczonego dla niego obszaru. Jak to zrobić? Przede wszystkim użyj dołączonych do zestawu flag, które pozwolą psu szybko nauczyć się zakresu nowego terytorium. Nie licz na to, że pastuch dla psa oduczy go złych zachowań za ciebie! To jedynie wsparcie treningu, a nie jego baza. Zanim uruchomisz system, poświęć kilka dni na pracę ze swoim podopiecznym. Najlepiej skorzystać z pomocy profesjonalnego behawiorysty, ale jeśli w twojej miejscowości nie ma takich specjalistów, możesz zrobić to sam. Na szkolenia zabieraj ulubione smakołyki czworonoga. Naucz go rozpoznawać alarm dźwiękowy i zatrzymywać się na jego sygnał. Absolutnie nie stosuj kar wobec zwierzaka. Skup się na pozytywnym wzmacnianiu i nagradzaj pożądane zachowania. Opinie o pastuchu elektrycznym dla psa Psy to niezwykle mądre istoty. Dlatego w większości przypadków pastuch rozwiązuje problem uciekania czy niszczenia przydomowego ogródka. Czy będziesz zadowolony z efektów, jakie daje ten sprzęt? To zależy. W przypadku, gdy twoim celem jest uporanie się z ciągłym szukaniem psa, zakopywaniem wykopanych przez niego dołów czy naprawianiem zniszczonych rabatek, to tak, prawdopodobnie będziesz usatysfakcjonowany. Opinie większości użytkowników, którzy liczyli na szybkie zakończenie problemów, zwykle są pozytywne. Jednak, jeśli chcesz lepiej zrozumieć potrzeby swojego czworonożnego przyjaciela, sam pastuch dla psa nie pomoże. Oczywiście po odpowiednim wprowadzeniu (konsultacji z lekarzem weterynarii, behawiorystą oraz przeprowadzonym szkoleniu) może stanowić dodatek do treningu opartego na pozytywnym wzmacnianiu. Jednak bazowanie na metodzie, która ma wywołać u zwierzaka strach, może sprawić, że ten całkowicie straci do ciebie zaufanie, a jego lęki znacznie się pogłębią. Dlatego opinie specjalistów na temat tego typu rozwiązań zwykle są negatywne lub czasem umiarkowanie pozytywne. Pracuj nad przyczyną, a nie objawem Często pracując z podopiecznym, myślisz o eliminacji zachowań, które uważasz za nieodpowiednie. Tymczasem często o wiele łatwiej jest usunąć ich przyczynę. Zanim przejdziesz do montowania pastucha dla psa lub nauki poruszania się w określonym obszarze podwórka, zastanów się, dlaczego nasz zwierzak zachowuje się w dany sposób? Istnieje niemalże nieskończona ilość przyczyn ucieczek, a część z nich jest niezwykle łatwa do wyeliminowania. Być może twój czworonóg nie został wykastrowany i po poczuciu zapachu suczki z cieczką zadziałał instynkt? Może ma za mało spacerów? W przypadku jakichkolwiek problemów behawioralnych pierwszym krokiem powinna być konsultacja z lekarzem weterynarii. Czworonóg może przejawiać różne nieodpowiednie zachowania z powodu chorób fizycznych. Gdy masz pewność, że psiak jest zdrowy, możesz zacząć z nim pracować. Co prawda, metoda oparta na pozytywnym wzmacnianiu nie będzie dawać tak szybkich efektów, jak szkolenia korzystające z różnego rodzaju kar, ale pogłębienie relacji z naszym futrzanym przyjacielem zdecydowanie wygrodzi ci te trudy. Elektroniczny drut ogrodzeniowy – podsumowanie Jeśli jesteś opiekunem dużego psa w sile wieku, który nie ma problemów kardiologicznych czy lękowych, możesz rozważyć użycie pastucha. Jednak może on być tylko dodatkowym wsparciem dla szkolenia opartego na metodzie pozytywnego wzmacniania zachowań pożądanych. Wybierając pastuch dla psa, unikaj sprzętu niskiej jakości – w większości przypadków szybko przestanie działać, a komfort korzystania z niego jest dużo niższy niż w przypadku bardziej zaawansowanych modeli. Podczas pracy ze zwierzakiem skup się na eliminowaniu przyczyn problematycznych zachowań.

Jak zamontować wtyk F na końcówce przewodu antenowego? To proste. Najpierw należy odpowiednio przygotować końcówkę przewodu koncentrycznego. Przygotowanie kabla zaczyna się od zdjęcia wierzchniej warstwy izolacji. Należy zdjąć izolację na długości około 10 mm od końca przewodu, tak aby nie uszkodzić cienkich drucików oplotu

^{blocked zapytał(a) o 10:31 Jak sprawdzić kabel antenowy - domowym sposobem? 0 ocen | na tak 0% 0 0 Odpowiedz Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 01:10 Trzeba zainwestować w tester przewodów. Sądzę jednak, że nie warto podejmować takiej inwestycji, bowiem wymiana kabla na nowy wyjdzie taniej. 0 0 Uważasz, że ktoś się myli? lub Zastanawiasz się jak prawidłowo zarobić kabel antenowy by zacisnąć na nim złącze kompresyjne? W tym artykule spróbujemy to wytłumaczyć. Zrobienie kabla koncentrycznego, czyli inaczej antenowego, ma wpływ na prawidłowe funkcjonowanie każdej instalacji RTV/SAT.}

Podstawą każdej instalacji RTV/SAT jest antena oraz przewód koncentryczny, łączący ją z właściwym odbiornikiem. Każdy dodatkowy element wprowadzony do takiej instalacji (złącza, elementy czynne/bierne) może jedynie powodować dalszą degradację przesyłanego sygnału. Dlatego kable koncentryczne, zaraz po antenie odbiorczej, to najważniejsze elementy instalacji RTV/SAT. Nawet najlepsza antena odbiorcza nie wypełni bowiem swojego zadania jeśli instalacja zostanie wykonana w oparciu o niskiej jakości przewód. A jeśli do tego dołożymy mało dokładny montaż, to kłopoty z prawidłowym odbiorem sygnałów TV są niemal pewne. Kable koncentryczne zbudowane są z kilku elementów, które decydują o ich właściwościach i jakości. Zazwyczaj informacje o nich są zamieszczone w specyfikacji lub bezpośrednio na kablu. Nie zawsze jednak mamy możliwość ich sprawdzenia. Co gorsza, nie zawsze informacje te są rzetelne! Jak zatem sprawdzić jakość kabla? Wystarczy tylko podstawowa wiedza i użycie naszych zmysłów – poniżej podpowiadamy 7 praktycznych sposobów. Weryfikacja przeznaczenia kabla. Płaszcz zewnętrzny wykonany jest z warstwy tworzywa sztucznego chroniącego przewód przed wilgocią. Ta zewnętrzna izolacja zapewnia nie tylko odporność na działanie warunków zewnętrznych oraz uszkodzenia mechaniczne – materiał użyty do wykonania płaszcza zewnętrznego determinuje właściwości kabla. Najczęściej stosowane to: PVC – do użytku wewnątrz pomieszczeń, PE – do stosowania na zewnątrz. Ponadto kable zewnętrzne posiadają warstwę chroniącą je przed warunkami atmosferycznymi i promieniowaniem UV – są żelowane. Zdejmując część płaszcza zewnętrznego możemy się przekonać, czy pod nim znajduje się galaretowata maź, chroniąca wnętrze kabla przed wilgocią. Sprawdzenie wytrzymałości płaszcza zewnętrznego. Aby się o tym przekonać, wystarczy spróbować zdjąć płaszcz bez użycia jakiegokolwiek narzędzia. Jeśli otulina PVC/PE jest luźna i łatwo daje się zsunąć z warstwy oplotu lub folii, a przy tym wydłuża się i rozciąga, to nie gwarantuje ona odpowiedniej wytrzymałości przewodu. Kontrola jakości ekranu. Ekran to zazwyczaj aluminiowa lub miedziana folia owinięta na dielektryku. Jej zadaniem jest odizolowanie sygnału płynącego wewnątrz przewodu przed falami elektromagnetycznymi z zewnątrz, które wywołałyby zakłócenia. Ekran nie pozwala również sygnałowi przenikać na zewnątrz, żeby nie doprowadzić do jego osłabienia. Aby obie te funkcje były spełnione, folia pokrywająca dielektryk lub oplot powinna być owinięta „na zakładkę”. Dodatkowo folia oplatająca dielektryk powinna być do niego przyklejona. Łatwo to sprawdzić poprzez usunięcie części płaszcza i odsłonięcie ekranu. Jeżeli folia bezpośrednio pokrywająca dielektryk jest luźna, przesuwa się, to oznacza, że nie została przyklejona. Istnieje zatem niebezpieczeństwo, że przy układaniu kabla, kiedy będziemy musieli go odpowiednio wygiąć, folia odsłoni dielektryk i powstanie niezabezpieczona „szczelina”, przez którą będą przenikać sygnały. Sprawdzenie gęstości oplotu. Oplot to najczęściej miedziana lub aluminiowa siatka zbudowana z drucików o średnicy ok. 0,16 mm. Im większa gęstość oplotu (więcej drucików), tym wyższa szczelność elektromagnetyczna kabla. To kolejna bariera (po ekranie), chroniąca przesyłany sygnał przed zakłóceniami z zewnątrz. Na pierwszy rzut oka trudno jest ocenić gęstość oplotu. W tym celu warto zwrócić uwagę na kąt przeplatania się włosków. Jeśli są one ułożone luźno, bardziej wzdłuż kabla, to mamy do czynienia z cienkim oplotem. Jeśli natomiast włoski tworzą gęsty warkocz, są ułożone bardziej w poprzek kabla, to gęstość pokrycia oplotem jest wysoka. Tym samym nasz sygnał będzie lepiej chroniony. Sprawdzenie dielektryka. Dielektryk to warstwa tworzywa sztucznego, wykonana najczęściej z poliizobutylenu (PIB). Ważne jest, aby materiał ten był spieniany fizycznie. Chemiczne spienianie nie daje bowiem trwałych efektów – po kilku latach dielektryk nam skruszeje. Kruchość dielektryka maksymalizuje ryzyko przemieszczenia się rdzenia względem folii (pierwszy stopień ekranu), co może skutkować utratą współosiowości kabla i spowodować zmianę jego impedancji. Niestety rodzaj spienienia trudno sprawdzić, nie mając odpowiednich narzędzi. Możemy za to zweryfikować, czy dielektryk jest ścisły i dobrze przylega zarówno do żyły wewnętrznej (rdzenia), jak i do folii (ekranu). Ma to kluczowe znaczenie podczas zginania kabla i decyduje o jego dopuszczalnym promieniu zgięcia. Weryfikacja szczelności elektromagnetycznej /klasy kabla. O klasie kabla świadczy stopień jego szczelności elektromagnetycznej. Rozróżniamy kilka klas kabli współosiowych: B, A, A+, A++. Im wyższa klasa, tym większa szczelność przewodu i odporność na zakłócenia zewnętrzne. Większą szczelność uzyskuje się dobierając rodzaj i ilość użytych ekranów i oplotów. Wyróżniamy kable: TWINSHIELD – posiadają wewnątrz dwie warstwy: folia + oplot, TRISHIELD – posiadają wewnątrz trzy warstwy: folia + oplot + folia. QUADSHIELD – posiadają wewnątrz cztery warstwy: oplot + folia + oplot + folia. Oczywiście im większa ilość warstw, tym wyższa szczelność elektromagnetyczna i lepsza jakość kabla. Aby przekonać się, z jakim kablem mamy do czynienia, wystarczy tylko „obrać” go warstwa po warstwie, docierając do dielektryka. Sprawdzenie rodzaju i grubości żyły wewnętrznej (rdzenia). Rodzaj zastosowanej żyły wewnętrznej i jej grubość mają istotny wpływ na tłumienie sygnału w kablu. Tłumienność decyduje o tym, na ile przesyłany sygnał ulegnie osłabieniu wraz ze wzrostem odległości. Wartość tłumienności przewodów koncentrycznych podawana jest zwykle na 100 metrów bieżących kabla. Kable charakteryzujące się niską tłumiennością pozwalają zachować odpowiednią jakość sygnału na całej długości przewodu, aż do urządzenia odbiorczego. Rdzeń kabla koncentrycznego może być wykonany z miedzi (Cu) lub stali miedziowanej (CCS). Miedź ma lepsze właściwości przewodzące oraz stawia mniejszy opór dla ładunków elektrycznych. Dlatego też jest powszechniej stosowana w różnego rodzaju kablach i przewodach energetycznych. Z kolei średnica przewodu zwiększa czynną powierzchnię przewodzącą i zmniejsza opór dla tych ładunków. Jeśli rdzeń kabla jest miękki, a po lekkim zeskrobaniu lub obcięciu w zasadzie nie zmienia koloru, to możemy mieć pewność, że mamy do czynienia z żyłą miedzianą. Jeśli jednak rdzeń jest twardszy, a po zeskrobaniu wierzchniej warstwy miedzi wyraźnie wyłania się srebrzysty kolor stali, to mamy kabel z żyłą miedziowaną. Pamiętajmy zatem – jeżeli: grubość żyły wewnętrznej przekracza 1mm (np. 1,02; 1,13), folia, pełniąca funkcję ekranu, jest klejona do dielektryka spienianego fizycznie, jest to kabel typu TRISHIELD lub QUADSHIELD, czyli z potrójną lub poczwórną izolacją, oplot posiada gęstość pokrycia min. 67% (gęsto ułożone włoski o grubości min. 0,16mm) rodzaj płaszcza jest odpowiednio dostosowany do przeznaczenia kabla (żelowany do zastosowania zewnętrznego) maksymalna tłumienność dla częstotliwości granicznych 862MHz i 2150MHz jest odpowiednio mniejsza od: 21dB i 32dB (parametr dla 100mb przewodu). to możemy mieć pewność, że mamy do czynienia z kablem dobrej jakości. Na takim przewodzie możemy polegać projektując i wykonując instalację RTV/SAT, która ma bezawaryjnie funkcjonować przez długie lata.

Spokojnie przedłużaj na wręcz dowolną długość . Pozdrawiam. SP5ANJ teoretycznie masz racje z ta dlugoscia kabla chociaz nie do konca.przynajmniej mi sie tak wydaje.ja bym proponowal kolegom zrobic w ten sposob:podjechac do kogos kto sie zajmuje profesjonalnie strojeniem anten,zakupic kabel (RG58 na lince) i zestroic kabel a potem dopiero

Przedłużenie kabla koncentrycznego nie jest trudną sprawą. w poradniku zobaczycie jak to dokładnie zrobić i co potrzebujecie. Jako łącznik będzie potrzebna tzw. beczka, czyli specjalne łącze i dwa wtyki F. W sklepie jak powiedzie, że potrzebujecie beczkę do połączenia kabli koncentrycznych to powinni wiedzieć o co chodzi. Samo przedłużanie kabla koncentrycznego za pomocą tych elementów to prosta sprawa i wystarczy raz zobaczyć jak to działa aby zapamiętać ten sposób na zawsze. A do czego przyda się wam taka wiedza? Czasem zdarza się tak, że mamy już poprowadzony przewód koncentryczny ale brakuje nam kawałka do miejsca gdzie ma stać nasz telewizor. Zamiast wzywać fachowca można samemu rozwiązać tą niedogodność. Zmierzcie ile potrzebujecie kabla antenowego i weźcie lekko z nadwyżką w razie czego. Zawsze lepiej mieć trochę więcej niż mniej. Łączenie kabli koncentrycznych nie jest trudną rzeczą a potrzebne wtyki i łącznik znajdziecie nie tylko w sklepach z elektroniką ale także w marketach budowlanych.

. 531 121 488 169 784 311 64 404

jak sprawdzić ciągłość kabla antenowego